ที่อยู่อาศัยเป็นปัจจัยสี่ที่สำคัญของมนุษย์ การมีที่อยู่อาศัยเป็นของตนเองถือเป็นความมั่นคงทางการเงินและจิตใจ อย่างไรก็ตาม ในปัจจุบัน อสังหาริมทรัพย์มีราคาสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทำให้ผู้มีรายได้น้อยจำนวนมากไม่สามารถเข้าถึงที่อยู่อาศัยได้ ปัญหานี้ส่งผลกระทบต่อสังคมหลายประการ เช่น ทำให้คนจนต้องเช่าบ้านอยู่อย่างแออัด หรือไม่มีเงินไปลงทุนในสิ่งอื่น ๆ ที่สำคัญต่อชีวิต นอกจากนี้ ปัญหานี้ยังอาจนำไปสู่ปัญหาสังคมอื่น ๆ เช่น อาชญากรรม และความเครียด ภาครัฐและภาคเอกชนจึงมีบทบาทสำคัญในการแก้ไขปัญหานี้ โดยภาครัฐมีบทบาทในการออกนโยบายและมาตรการต่าง ๆ เพื่อสนับสนุนการเข้าถึงที่อยู่อาศัยของประชาชน โดยเฉพาะผู้มีรายได้น้อย เช่น การให้เงินกู้ดอกเบี้ยต่ำ การจัดสรรที่ดินสำหรับพัฒนาที่อยู่อาศัย และการให้ความช่วยเหลือด้านสวัสดิการ ภาคเอกชนเองก็มีบทบาทสำคัญในการมีส่วนร่วมพัฒนาที่อยู่อาศัยสำหรับผู้มีรายได้น้อย โดยการสร้างที่อยู่อาศัยที่มีคุณภาพและราคาย่อมเยา ตัวอย่างโครงการที่อยู่อาศัยสำหรับผู้มีรายได้น้อย เช่น โครงการบ้านเอื้ออาทร โครงการบ้านประชารัฐ เป็นต้น สำหรับผู้มีรายได้น้อยที่สนใจซื้อที่อยู่อาศัย มีข้อควรพิจารณาดังนี้ นอกจากนี้ ผู้มีรายได้น้อยยังสามารถเข้าร่วมโครงการของรัฐและเอกชนต่าง ๆ เพื่อขอความช่วยเหลือด้านที่อยู่อาศัยได้ เช่น โครงการบ้านประชารัฐ โครงการสินเชื่อดอกเบี้ยต่ำ เป็นต้น การเข้าถึงที่อยู่อาศัยเป็นสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานที่ทุกคนควรได้รับ ภาครัฐและภาคเอกชนจึงควรร่วมมือกันแก้ไขปัญหานี้ เพื่อให้ทุกคนสามารถมีที่อยู่อาศัยเป็นของตนเองได้